اعتماد السلطنه : این که ما پول به رعیت بدهیم و سپس افراد داموس خان پول ها را بگیرند سپس افراد برزوخان رعیت را کتک بزنند، اصلاً روال غلطی ست. بهتر آن است که ابتدا افراد داموس خان از رعیت ها پول بگیرند سپس افراد من به رعیت پول بدهند تا رعیت خوش خوشانشان بشود حالا دست آخر اگر کتکی هم بخورند راضی خواهند بود.

برزوخان : من یه نظر دیگه دارم، من میگم افراد داموس خان پول بگیره از اینا، بعد افراد ما بیان از سر شکم سیری اینا رو سیر بزنن بعد تهش بچه های شما بیان به اینا پول بِدَن که اقلاً اینا خوشحال برن خانه شان.

_{مرسی هادی مظفری}

مسئولین امور خیریه :  آقا ما اومدیم از شما تقاضای کمک مالی برای موسسه بینوایان بکنیم . بله ما برای نیازمندان خیریه جمع می کنیم .

اسکروچ : برای چی؟؟!!

مسئولین امور خیریه : برای نیازمندان خیریه جمع می کنیم .

اسکروچ : اوه . آهان . شما متوجه هستین که اگه به نیازمندان کمک کنین دیگه فقیری باقی نمی مونه و اگه دیگه فقیر نباشه شما زحمت نمی کشین و دیگه مجبور نیستین براشون پول جمع آوری کنین درسته؟ و اگه مجبور نباشین براشون پول جمع آوری کنین اونوقت بیکار می شین .

اوه ! خواهش می کنم آقایون! خواهش می کنم ! از من نخواهین که شما رو روز عیدی بیکار بکنم. امروز روز کریسمسه برین بیرون پی کارتون .

َ 

Ollie: And why did you do it?
Stan: I had to. My half was on the bottom. I had to drink it all to get it.

- تو که همشو بالا کشیدی! قرار بود تقسیم کنیم

- نتونستم جلوی خودمو بگیرم آخه نصفه ی سهم من ته استکان بود.باید همه رو می خوردم بهش می رسیدم!

وقتی عصبانی میشه ... انگشتشرو میمیکه ! داد میزنه : نمیشه ! نمیشه ! هیچ حیوونی به این بدی نمیشه !

پرنس جان : هیسسسس ! اگه یکبار دیگه تو گوشم بکنی هیس هیس ! از اینجا تا ناتینگهام باید پیاده راه بیای !

مرهمی بود زمان به سال صفر
آنک قصه آغاز شد
انتخاب یک همسر
محبت مردی تنها
پیوندی ناگسستنی
اما چه به سادگی طوفید طوفان مرگ
آنگاه که آن دو آنگونه بهم می آمدند
آنک تنهایی و درد
مرد همچون کودکی گریست
همچون پلنگی در نیمه شب نعره برکشید
اسبش را زین کرد و دل کند و گریخت
مرهمی بود زمان به سال صفر
نگاه کن زمان در گذر است
مگر میشد فراموش کند
هر چند کوشید و کوشید و کوشید
در انبوه خاطراتش هنوز
برق نگاه معصومانه او میدرخشید
و بارها همچون کودکی گریست
همچون پلنگی در نیمه شب نعره برکشید
اسبش را زین کرد و دل کند و گریخت
مرهمی بود زمان به سال صفر
باید به زمان دیگری اندیشید

اینم یکی دیگه از سریالهای مورد علاقه من  لبه تاریکی

من چون علف در برابر باد خم نخواهم شد بلکه مانند تند و برق غرش خواهم کرد . من مانند غازهای وحشی مهاجرت کرده ام و سرانجام روزی به وطنم باز خواهم گشت .

یادمه این سریال رو خیلی دوست داشتم احتمالا بیشتر دهه پنجاهی ها یادشونه!