Phoebe: Look, I had a hard life. My mother was killed by a drug dealer.
Monica: Phoebe, your mom killed herself.
Phoebe: She was a drug dealer.

فیبی: نگا..من زندگی سختی داشتم ..مادرمو یه  قاچاقچی کشت!

مونیکا: فیبی مامانت که خودکشی کرده!

فییبی: آره آخه خودش قاچاقچی بود!

What was once before you - an exciting, mysterious future - is now behind you. Lived; understood; disappointing. You realize you are not special. You have struggled into existence, and are now slipping silently out of it. This is everyone"s experience. Every single one. The specifics hardly matter. Everyone"s everyone.

"اون چیزی که قبلاً در برابر تو وجود داشت، اون آینده هیجان آور و رمزآلود...
الان در پشت سر تو قرار گرفته،اونو زندگی کردی، اونو فهمیدی، از اون نا امید شدی...تو فهمیدی که تو خاص نیستی! تو با موجودیت خودت  درگیر شدی و الان داری به آرومی ازش  می لغزی بیرون..این تجربه همه است..دونه به دونشون...جزییاتش دیگه مهم نیست..همهء همه!"

اگه رادیو گوش کردن و روزنامه خوندن و عقب حرف حساب باشی سیاسی بودنه! نه من سیاسی نیستم

من هم در زندگیم به دو راهی رسیده بودم.
همیشه میدونستم راه درست کدومه. بدون استثنا میدونستم ولی انتخابش نکردم. می دونید چرا؟

چون که خیلی سخت بود....

یه وقت به پشت سرت نگاه میکنی میبینی اول و آخره زندگیت شده یه مشت خاطره! خاطره های خوب و بد که هیچ جوری
 نمیتونی از فکرت بیرونشون کنی.فقط مجبوری باهاشون کنار بیای!

فرهاد اییش:ماهم یک ماهه دیگه مثل اینا میریم خونه بخت.عروسی میگیریم..خانم ها تو یک سالن هر کاری که خواستن بکنن .آقایون تو یه سالن دیگه هر کاری که خواستن بکنن....ارامشه کامل....بعد شام میدیم بعد میریم خونه خودمون ..ارامشه کامل.....بعدم!!!بعدم!!! صبح میشه دیگه!!