When I was a little girl, my mother would remind me each night before bed, to open up my heart to God, for He was kind, merciful, and just. Things changed when my father left a few years later, leaving her to raise me and my brothers in a place on the edge of the Mojave Desert. She never talked of a kind and merciful God again. Instead she spoke of a prophecy. Of a time when all the world would be covered in darkness and the fate of mankind would be decided. One night, I finally got the courage to ask my mother why God had changed, why He was so mad at His children. "I don"t know," she said, tucking the covers around me, "I guess He just got tired of all the bullshit.
وقتی یه دختر کوچولو بودم،مادرم از یک رسالت صحبت می کرد. وقتی که تمام دنیا در تاریکی پوشیده می شه و سرنوشت انسان رغم می خوره . یک شب جرات کردم واز مادرم پرسیدم ؛چرا خداوند تغییر کرد!چرا خداوند اینقدر از دست بچه هاش عصبانی بود! و اون گفت:نمی دونم. در حالی که به شدت من رو در آغوش گرفته بود ادامه داد؛ گمان می کنم خداوند از... تمام این مسخره بازیها خسته شده بود.
مسلم ابن عقیل:ای مردم کوفه شما برای برپایی قسط قیام کرده اید برای از میان برداشتن فسق. شما بر علیه کسانی تیغ بر داشته ایدکه دروغ پیشه کرده اند وثروت اندوخته اند بخل ورزیده اند وستمکار شده اند. ...قدرت وحکومت را نه برای خدمت به خلق که برای عیش و نوش خود خواسته اند. از افترا و ارتشاء ابا نکرده اندوغیبت را اسباب تفنن وتفریح خود ساخته اند.
جوان که بودم، دلم را به بند تنبانم گره زدم تا جایی نیفتد. اما از بد روزگار، روزی که برای قضای حاجت به مستراح رفته بودم، بند تنبان را گشوده و دلم به چاه مستراح افتاد. حالا سال هاست که سر در چاه برده ام و دنبال دلم می گردم.
