بسيار متاسفم براي نويسنده و کارگردان اين فيلم.اگر 2 ساعت توي ترافيک باشم يا صف نانوايي کمتر احساس تلف شدن وقت ميکنم تا اينکه فيلمهايي مثل کنعان رو ببينم. اين حاصل ناآگاهي نويسنده و کارگردانه . حاصل اينه که يه کارگردان هنوز به عنوان يک انسان نقش خودش رو در عالم هستي نميدونه هنوز جايگاه و رسالت انسان رو نميدونه و حالا ميخواد اين گمشدگي و بيماري رو انتقال بده. ميدونيد منظورم اينه که ما واقعا مجبوريم فيلم بسازيم؟؟!!! يعني وقتي فيلمي مثل تماس ( رابرت زمکيس) رو مي بينيد متوجه داستان نميشين ؟؟؟