احمد: کی ازت تو جنگ بوده؟

رضا: برادر کوچیکه هست. شایدم بود. پلاکشو رفیقش آورد داد به خدابیامرز مادرم گفت خودش وا کرده. زخمی بود. ما رو گذاشت وسط مفقودی و اسیری و شهیدی. نه می‌شه واسش گریه کرد نه می‌شه نکرد!

-----

احمد: یه جاست که تو باید وایسی، یه جا هم هست که بایست در ری. اما خدا نکنه جای این دو تا با هم عوض شه. دیگه تا آخر عمر بدهکار خودتی.